Η Πράσινη μετάβαση δεν είναι επιλογή αλλά επιβεβλημένη ανάγκη. 

Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή οικογένεια αποτέλεσε καταλύτη εξελίξεων στο σύνολο της χώρας μας. Από την λειτουργεία του κράτους, στην οικονομία εν γένει και στην κοινωνία την ίδια. Μας έσπρωξε να ξεβολευτούμε από πρακτικές δεκαετιών και να δούμε τα πράγματα με άλλο μάτι. Η ενέργεια θεμελιώδες στοιχείο της λειτουργίας της κοινωνίας δεν θα μπορούσε να βρίσκεται εκτός των εξελίξεων αυτών, πόσο μάλλον όταν η κλιματική αλλαγή αλλά και εξελίξεις όπως και η εισβολή στην Ουκρανία λειτουργούν ως επιταχυντές της ανάγκης στην μετάβαση. Δεν είναι τυχαίο που στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές όλοι οι υποψήφιοι συμπεριλάμβαναν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα την Πράσινη Μετάβαση ως τον κύριο οδηγό για την ανάπτυξη της κυπριακής οικονομίας ειδικά μέσω του προγράμματος «Κύπρος το αύριο». Το ότι η χώρα μας είναι ένα νησί απομονωμένο στη νοτιότερη πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δε, αναγάγει την πράσινη οικονομία και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε μονόδρομο.  

Τις τελευταίες ημέρες η κοινωνία έχει ενημερωθεί μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για τα προβλήματα που προέκυψαν  στο δίκτυο μεταφοράς ενέργειας της χώρας μας, ότι δηλαδή ενώ υπάρχει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πήγες, το δίκτυο δεν δύναται να αντέξει το φορτίο με αποτέλεσμα σε ώρες αιχμής, ο διαχειριστής του να αναγκάζεται να αποσυνδέει φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, προμηθεύοντας τα νοικοκυριά της χώρας με ενέργεια που παράγεται από μαζούτ. Ως εταιρεία αλλά και ως επιστήμονες που δραστηριοποιούνται τα τελευταία 20 χρόνια στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας το γεγονός αυτό μας θλίβει όσο κανένα άλλο, αφού ενώ ως χώρα βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης  στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, το ελάχιστο έστω αυτό ποσό παραγωγής αναγκαζόμαστε να το αποσυνδέομε και να το αφήνουμε να πηγαίνει χαμένο. Ναι το πιο πάνω γεγονός έχει τραγικές επιπτώσεις που κατανέμονται σε 3 κύριους πυλώνες, τον πρώτο όσον αφορά το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας η οποία βασίζεται στην προμήθεια μαζούτ από τρίτες χώρες και που ο πρόσφατος πόλεμος στην Ουκρανία με αποτέλεσμα την παγκόσμια ενεργειακή κρίση την αναδεικνύει και την θέτει στο προσκήνιο. Ο δεύτερος πυλώνας αφορά την οικονομία όταν πρώτον εν μέσω ενεργειακής κρίσης, οικονομικής κρίσης με την αύξηση του πληθωρισμού και τέλος με την επερχόμενη σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές παγκόσμια οικονομική ύφεση, η Κύπρος μας και η κοινωνία της να κληθεί να καταβάλει δυσβάσταχτο κόστος για την ενέργεια του και κάθε ελπίδα για ανακούφιση της μεσαίας τάξης, της ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας απλά να εξανεμιστεί. Επιπλέον, η συνέχιση της χρήσης μαζούτ με το βαρύ κόστος σε πρόστιμα εκπομπών αερίων που επιφέρει, είναι ένας παραλογισμός όχι μόνο οικονομικός αλλά που βιάζει κάθε αρχή της κοινής λογικής σε μια χώρα που έχει το ρεκόρ σε ηλιοφάνεια στην ευρωπαϊκή ένωση.  

Τέλος το περιβάλλον το ίδιο, είναι ο πυλώνας που ταυτοχρόνως αποτελεί τα θεμέλια των άλλων δύο. Ο πλανήτης βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο και άρα η ανθρωπότητα βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι κάτι στο μακρινό μέλλον αλλά καθημερινό βίωμα, η Κύπρος σύμφωνα με τους επιστήμονες θα αντιμετωπίσει την ερημοποίηση. Η πλήρης στροφή στα ΑΠΕ, στην ηλεκτροκίνησή, δηλαδή στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας η οποία μας δίνει ελπίδα και μέλλον αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Οι στόχοι και τα κονδύλια τα οποία έθεσε και παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση μας δίνουν ελπίδα για άμεση βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου όχι μόνο οικονομικά αλλά και στην ίδια την ποιότητα ζωής, με καθαρό αέρα, μηδενική ρύπανση και ηχορύπανση, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και αποτελεσματική χρήση της ενέργειας. 

Η στοχοπροσήλωση μας πρέπει, το οφείλουμε στις παρούσες και στις μελλοντικές γενιές να είναι απόλυτη, οι επενδύσεις στην αναβάθμιση του δικτύου μεταφοράς ενέργειας της χώρας να γίνουν άμεσα, να στελεχωθούν τα τμήματα αδειοδότησης και ελέγχου έτσι ώστε να μην χρειάζονται πέντε χρόνια για την αδειοδότηση έργων ΑΠΕ, να δοθούν κίνητρα για τεχνολογία αποθήκευσης ενέργειας από ΑΠΕ, να αναπτυχθούν το γρηγορότερο δυνατό τα δίκτυα φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και να ενισχυθούν τα σχέδια αντικατάστασης του στόλου αυτοκίνητων της Κύπρου από τα ορυκτά καύσιμα στα ηλεκτρικά.  

Η χώρα μας είναι μικρή και ευέλικτη μια τέτοια μεταμόρφωση είναι πέρα για πέρα δυνατή, χρειάζεται θέληση, αποφασιστικότητα, όραμα και σχεδιασμός.  

Για τελευταίο αφήσαμε ότι μια πράσινη μετάβαση θα φέρει και την μετάβαση της εικόνας της χώρας ανά το παγκόσμιο. Θα είναι μια στροφή 180 μοιρών από μια οικονομία των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που έπληξαν την εικόνα της χώρας σε μια οικονομία της εξέλιξης της ενέργειας, πρωτοπόρα, καινοτόμα και στην ακμή της τεχνολογίας, μια Κύπρο που ο καθένας από μας θα είναι περήφανος και για το όνομα της αλλά και να ζει.